Η απολογία μου, Μέρος 3ο

Κατευθυνόμασταν προς την τσιμεντένια Παραλία στην οποία τώρα μόνο βρίσκονταν ένας ξεχασμένος ψαράς. Με είχε ξαφνιάσει ως τώρα αρκετά αυτός ο περίεργος άνθρωπος οπότε έπρεπε να είμαι προσεχτικός με τις λέξεις μου.’Επρεπε να χρησιμοποιήσω έξυπνα την πληροφορία για το βιβλίο που μόλις είδα. Δεν ήξερα πολλά πράγματα από αρχαία γραμματεία ανήκοντας στον τεχνολογικό κλάδο. Είχα ακούσει ελάχιστα για την Πολιτεία και ελάχιστα εννοώντας μόνο τον συγγραφέα της. Ωστόσο αυτό δε με εμπόδισε να αυτοσχεδιάσω, εν τέλει θα πραγματεύεται μια πολιτεία. Πέρασα επομένως στην ερώτηση, “Αφού δεν θα έκανε κάποια διαφορά αν ψήφιζα στη δική μας Πολιτεια, σε ποιού είδους Πολιτεία θα έκανε;” Νόμιζα ότι άρχισα να κερδίζω έδαφος.

Γέλασε πολύ ελαφριά και κοιτώντας με διαπεραστικά είπε, “Η σωστή ερώτηση θα ήταν αν υπάρχει  μια τέτοια Πολιτεία και η απάντηση θα ήταν σε αυτή που δε θα χρειάζονταν εξ’ αρχής εκολογές.” Τον είχα υποτιμήσει σημαντικά από ότι φαίνεται. Αυτό ήταν ένα στοιχείο μου, πάντα θεωρούσα ότι οι άλλοι είναι κατά κάποιο τρόπο κατώτεροι μέχρι αποδείξεως του εναντίου. “Τι εννοείς;” επέμεινα ελπίζοντας να αποσπάσω μια πιο συγκεκριμένη πρόταση. “Δεν είναι τόσο δύσκολο να καταλάβεις”, είπε με περιπαιχτικό τόνο και προσέθεσε, “Οι εκλογές είναι ένα σύστημα επιλογής των αρίστων, πώς όμως μπορούν να επιλεγούν αυτοί από τους λιγότερο άριστους; Είναι αντιφατικό να διανοηθείς οι άξιοι να αξιολογούνται από τους λιγότερους άξιους, με τη λιγότερη κρίση και βούληση και φυσικά προσβλητικό για τους τελευταίους που το αποδέχονται. Σε μία Πολιτεία που κυβερνούν οι άριστοι δε χρειάζονται εκλογές γιατί αυτοί είναι οι μόνοι σε θέση να κυβερνήσουν”.

Φορτωμένος και φορτισμένος από την ένταση των λόγων του προσπαθούσα να οργανώσω τις σκέψεις μου. Έφερα σαν  αντεπιχείρημα “Και αν υποπέσουν αυτοί οι άριστοι; Δε χρειάζεται να τους αλλάξουμε;” Πολύ εύλογη ερώτηση καθησύχασα τον εαυτό μου. Χωρίς κάποια ένδειξη δυσκολίας ο ανατρεπτικός γέρος ανταπάντησε ” Αν υποπέσουν οι άριστοι, τότε ακριβώς επινοούνται οι εκλογές για να καλύψουν το ξεπεσμό τους. Αν υποπέσουν οι άριστοι, η Πολιτεία είναι καταδικασμένη με ή χωρίς εκλογές. Στην πρώτη εκδοχή κυβερνούν οι ανάξιοι και στη δεύτερη οι τύραννοι”. Επιδιώκοντας να επαναφέρω τη συζήτηση σε ένα πιο επίκαιρο επίπεδο έθεσα ένα τρίτο ερώτημα “Σήμερα οι άριστοι σε ποιό επίπεδο βρίσκονται;”. ” Αν έχουν στεγνώσει τα ρούχα σου μπορούμε να εισέλθουμε στη βιβλιοθήκη” αποκρίθηκε.

Α.Δ.

ΥΓ: Μέρος 2ο, Μέρος  1ο.