Η άνοδος κι η πτώση,
πορεία δεν έχω μετανιώσει,
αειφανής αστερισμός ας με προδώσει,
‘Βίρα’ κραυγάζουν τόσοι.
Μια σκόπελος μια ύφαλος ο βράχος,
παράλλαξης Τριγώνου λάθος,
δε θα παραδοθώ αμάχως
ούτε φοβάμαι του φρέατος το βάθος.
Νηνεμία προ τροπικού κυκλώνα
αντίκρισε το κυάλι φίλου Ροβινσώνα.
Εσύ άγρια Αμαζόνα,
εγώ γιος του Ποσειδώνα.
Αληγείς άνεμοι φυσήξτε,
διώρυγες πλατιές ανοίξτε,
μπουκαπόρτες τέρμα σφίξτε
κι αν όλα παν’ ζερβά εμένα επικηρύξτε.
Μαρέα το θυμικό μου μπλέκει
σα βλέπω τη φιγούρα της να στέκει.
Αχ, θα πάρω το ντουφέκι,
ξαστεριά αστροπελέκι.
Ξημερώματα οκνής Τετάρτης,
απατεώνας κάθε χάρτης,
ποτέ δεν ήμουν ψευδομάρτυς
αλλά της λευτεριάς αντάρτης.
Α.Δ.
Απολύτως Διαλλακτικός 