Ο χλιμίτζουρας κι η ταχταπίδω

Γιατί να παίρνει κανείς ντοπαμίνη αν υπάρχουν τέτοιες λέξεις; Ακολουθούν δύο χαρακτήρες ευήθειας από το ιδιάζον φρασεολόγιο της γιαγιάς ώστε να εμπλουτίσετε το δικό σας με την καινούργια χρονιά.

Χλιμίτζουρας, ο: ο άνθρωπος, συνήθως ο άντρας, που ενδίδει στην προσωπική επίδειξη χωρίς ωστόσο αυτή να συνοδεύεται κάποιο πραγματικό αντίκρυσμα. Πχ, ‘ Χτες ο Μπάμπης στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι μας ζάλισε για πόσο πετυχημένος επιχειρηματίας και πόσο μεγάλος οραματιστής είναι ενώ όλοι γνωρίζαμε ότι χρωστάει μέχρι και το βήχα του στην εφορία. Α τον χλιμίτζουρα! ‘ . Πιθανώς να αντλεί ερμηνευτική ρίζα από το χλιμιντρίζω και το τζουράς, μουσικό όργανο προκάτοχος του μπουζουκιού. Βλέπε και κάγκουρας.

Ταχταπίδω, η: ο άνθρωπος, συνήθως η γυναίκα, που ζει παρασιτικά στην αυλή εύπορων οικογενειών χωρίς να επιτελεί κάποιον ουσιαστικό ρόλο αλλά αρέσκεται να βαυκαλίζεται για τη σημαντικότητα του. Πχ ‘ Είδες τη Γκόλφω πως παινευόταν στο πρωτοχρονιάτικο τραπέζι για τα παιδιά της ενώ μόνιμα γυρνάει στα σπα και τα σαλέ χωρίς να έχει ασχοληθεί μαζί τους ούτε ένα απόγευμα; Τι περίμενες από την ταχταπίδω;!’. Η ερμηνευτική ρίζα μάλλον προέρχεται από το ταχταπιτίν που σημαίνει κοριός στα ποντιακά. Βλέπε και γλάστρα.

Γενικότερο σχόλιο: ο χλιμίτζουρας κι η ταχταπίδω δρώντας αλληλοτροφοδοτικά θα μπορούσαν εύκολα να αποτελέσουν το πιο βδελυρό ζευγάρι του χρόνου και του κάθε χρόνου.

Α.Δ.

Advertisement