ΕΟΡΤΗ

Ήθελα να γιορτάσω,
μάχες αρχαίες να δοξάσω,
δρόμους πλατείς να παρελάσω,
βάσανα και καημούς για πάντα να ξεχάσω.

Να χορέψω στο συρτάκι,
να μου χτυπήσεις παλαμάκι,
να σε ξαπλώσω λίγο σε παγκάκι
ποθώντας ενα μοναχά μικρό φιλάκι.

Την άνοιξη να χαιρετίσω,
φωλιά χελιδονιού να χτίσω
στο άντρο των ηρώων πίσω πίσω
κι αν χρειαστεί νυχτιές θα ξαγρυπνήσω.

Διακήρυξη να υπογράψω,
στολή απ’ το νησί να ράψω,
τον τοίχο της αυλής να βάψω
κι ας πάνω σου μπροστά σκοντάψω.

Μα τίποτα δε θα συμβεί
ν’ ανθίσουν μέχρι οι βολβοί.
Μπορεί να μ’ είπαν σκύλο ασεβή
αφού δραπέτευσα απ’ το στενό κλουβί.

Άπατος Ελλάδας πάτος
κι η κατάντια μας προσφάτως.
Τι θα έγραφε ο Γιάνης ο Κορδάτος;
‘Σ’ αγαπώ σα χώρα σε μισώ σαν κράτος’.

Α.Δ.